Okaze de la Virinfesto, kiun la 8an de marto oni festas en multaj landoj, ni publikigas versaĵojn de kvar ruslingvaj poetinoj, kiujn tradukis nia Moskva kunlaborantino Ludmila Novikova. Ĉi tiuj tradukoj aperis en la marta eldono de La Ondo de Esperanto.
Bella Aĥmadulina
* * *
Dum pluraj jaroj desur mia strat’
amikaj paŝoj sonas kaj forsvenas.
Kaj la nekomprenebla forpasad’
al transfenestra sombro plenkonvenas.
Malplenas domoj de la amikar’,
dissonos tie la muzik’ neniam,
kaj nur la bluknabinoj de Degas
ordigas siajn plumojn, kiel ĉiam.
Ho ve, ho ve, do ne obsedu tim’
dumnokte vin, gracilajn, sen la gardo.
Amikoj miaj, al perfid’ inklin’
nebulas nun en viaj transrigardoj.
Ho, solsolec’! Kun kruda karakter’,
per la cirkelo fride scintilante,
vi ŝiras vivan cirklon per la fer’,
senhelpan mian peton ignorante.
Do ree voku kaj benadu min!
Mi, via favorito plenfidela,
konsolos min ĉe via ama sin’
kaj lavos min per via bluo gela.
Allasu min en via densarbar’
piedopinti kun la gesto lanta,
alpremi foliaron kaj per flar’
eksenti min orfino plenbeata.
Donacu pacon de bibliotek’
kaj de koncertoj melodiojn lunajn.
Prudentoplena, mi memoros nek
mortintojn, nek vivantojn nunajn.
Ekscios mi pri saĝo kaj malgaj’,
kaŝitan sencon montros la objektoj.
Naturo alvizaĝe staros kaj
al mi rakontos pri infansekretoj.
Jen tiam el la larmoj kaj obskur’,
el la iama povra nekompreno
de ĉiu for-amiko belkontur’
aperos kaj solviĝos sen reveno.
Tradukis Ludmila Novikova
Anna Aĥmatova
Vespere
Muzik’ sonoris en ĝarden’ –
Neesprimebla plag-amaro.
Odoris freŝe je la maro
La ostroj en glacikaten’.
Li diriŝ: “Estas mi amik’!”
Kaj tuŝis mian robkolumon.
Sed ne similas ja brakumon
De liaj manoj tuŝefik’.
Oni karesas tiel nur
La hejman birdon aŭ katidon…
En la rigard’ mi vidas ridon
Sub okulhara orvelur’.
La violona melodi’
Funebras tra nebula vato:
Do, benu la debuton Di’ –
Mi sola restis kun l’ amato!
Tradukis Ludmila Novikova
Marina Cvetajeva
* * *
Kontentas mi – vi revas ne pri mi,
Kontentas mi, ke ne pri vi mi revas,
Ke la terglob’ pro nia senpasi’
Ne glitos sub piedoj kaj ne krevos.
Kontentas mi, ke eblas sen afekt’
Sin teni kaj paroli sen komplikoj,
Ne ardi kun ruĝega vangaspekt’
Pro la hazardaj tanĝoj de l’ manikoj.
Kontentas mi, ke apud mi sen ĝen’
Alian junulinon vi karesas,
Ne sendas min en flamon de Gehen’,
Ĉar al alia ul’ mi amkonfesas.
Ke mian mildan nomon delikate vi
Neniam menciadas vane – galantul’ ja!..
Ke oni dum preĝej-ceremoni’
Neniam por ni kantos “Haleluja!”
Mi dankas vin per mano kaj per kor’
Pro tio, ke vi – tute sen kompreno! –
Amegas min: pro mia nokta dorm’,
Pro maloftec’ de niaj kunpromenoj,
Pro nia ne-vagad’ sub stelradi’,
Pro sunaj strioj, kiuj ne nin banas, –
Pro tio, ke vi revas ne pri mi,
Pro tio, ke mi – ve! – ne vin nun amas!
Tradukis Ludmila Novikova
Veronika Tuŝnova
* * *
Fidelas amon la anim’.
Ja viv’ finiĝas ne subite.
Mi ĉesos atendadi vin,
sed venos vi neatendite.
Vi venos tarde en mallum’
kun neĝo post fenestra framo,
rememorinte, ke ne plu
varmigas ni nin per la amo.
Tiom aspiros vi pri mi,
kiun forlasis vi, amata,
ke ne eltenos vicon vi
ĉe telefono aŭtomata.
Kaj rampos kvazaŭ por turment’
metroo, tramo kaj alio.
Kaj ŝtopos vojon la neĝvent’
distance de l’ pordeg-aliro…
En hejmo estos trista ord’,
tiktak’ de nadlo, libra prozo,
kiam vi frapos je la pord’,
suprenkurinte sen ripozo.
Mi donos ĉion por la am’!
Pri via ven’ mi tiom kredas,
ke ĉe la pord’ mi staras jam,
kaj frapa sono min obsedas.
Tradukis Ludmila Novikova
Ĉi tiuj tradukoj aperis en la marta numero de La Ondo de Esperanto (2018).
Oni ne rajtas represi la suprajn tradukojn sen la permeso de la tradukintino (Ludmila Novikova).
Ĉe permesita represo bonvolu nepre indiki la fonton:
Papere: La Ondo de Esperanto, 2018, №3.
Rete: La Balta Ondo https://sezonoj.ru/2018/03/poezio-6
Klaku la supran bildeton por vidi la abonmanierojn
